Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

ΣΤΑΦΥΛΙ



ΣΤΑΦΥΛΙ

Η σχέση ανθρώπου-αμπελιού χάνεται στο βάθος του χρόνου. Για τη διατροφή του ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε τα σταφύλια από την εποχή του ορείχαλκου (3300 π.Χ.). Θεωρείται θεϊκό δώρο απ΄όλους τους λαούς. Είναι το φυτό του οποίου οι καρποί, τα φύλλα του, οι βλαστοί και το ξύλο του έχουν ποικίλες χρήσεις. Αλλά ας δούμε τι λέει η Ελληνική μυθολογία για το σταφύλι.

Σύμφωνα με τον πρώτο μύθο ο θεός Διόνυσος έφερε από την Ασία το σταφύλι στην Ελλάδα, που οι κάτοικοί της του έδωσαν περίοπτη θέση στην καθημερινότητα τους, κυρίως μέσα από τις τελετές λατρείας του θεού που τους το δώρισε, παράγοντας και καταναλώνοντας οίνο.
Κάποιος άλλος μύθος μιλάει για τον Στάφυλο και τον Οινοπέα, γιους του θεού Διόνυσου και της Αριάδνης, κόρης του βασιλιά Μίνωα και της Πασιφάης. Ο θεός Διόνυσος ήταν γιος του Δία και της θνητής Σεμέλης. Ο Δίας ερωτέυτηκε παράφορα την Σεμέλη και της υποσχέθηκε οποιαδήποτε επιθυμία της. Αυτή ακριβώς την υπόσχεση εκμεταλλεύτηκε η ζηλόφθονη Ήρα, η οποία πείθει την Σεμέλη να ζητήσει από τον Δία να φανερωθεί μπροστά της σε όλο του το μεγαλείο. Ο Δίας ήταν διστακτικός η Σεμέλη όμως του θύμισε της υπόσχεση του και τελικά ο Δίας πείσθηκε. Η εμφάνιση του Δία ήταν συγκλονιστική. Εμφανίστηκε στο άρμα του με τρομερές βροντές αστραπές και δυνατό φως. Η Σεμέλη, θνητή όπως ήταν, δεν μπόρεσε να αντέξει σ’ αυτό το τρομερό θέαμα και κάηκε. Ο Δίας όμως πρόλαβε και πήρε από τα σπλάχνα της τον καρπό του παράνομου δεσμού τους, που ήταν ήδη έμβρυο 6 μηνών. Πολύ γρήγορα και χωρίς να μάθει τίποτε η Ήρα έβαλε το έμβρυο μέσα στον μηρό του. Όταν ήρθε η ώρα ο Δίας έκοψε τα ράμματα και έτσι γεννήθηκε ο Διόνυσος.

Αλλού αναφέρεται ο Στάφυλος ως υπηρέτης του βασιλιά της Αιτωλίας Οινέα. Καθώς έβοσκε τις κατσίκες του, παρατήρησε ότι μια από αυτές τρώγοντας συνέχεια ένα συγκεκριμένο καρπό πάχαινε περισσότερο από τις άλλες. Μάζεψε τότε αρκετούς και τους πρόσφερε στον βασιλιά του. Εκείνος παρασκεύασε ένα χυμό τον οποίο ονόμασε "οίνο", στον δε καρπό έδωσε το όνομα του βοσκού του (σταφύλι).

            Το σταφύλι λοιπόν είναι εξαιρετικά θρεπτικό φρούτο με πληρέστατη σύνθεση σε μεταλλικά άλατα και βιταμίνες. Πιο αναλυτικά το σταφύλι είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α που βοηθάει στην όραση, βιταμίνη C καθώς και σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ενώ από μεταλλικά στοιχεία περιέχει ασβέστιο (Ca), φώσφορο (P), κάλιο (K) και σίδηρο (Fe). Είναι καλή πηγή υδατανθράκων λόγω των σταφυλοσακχάρων που περιέχει κι έτσι αποτελεί καλή πηγή ενέργειας για τον οργανισμό. Εμποδίζει τη δημιουργία και τη δράση των ελευθέρων ριζών, ενισχύει τα τοιχώματα των αγγείων και μειώνει τις φλεγμονές, δρώντας και αντιγηραντικά. Μάλιστα έχει βρεθεί ότι τα λιπαρά οξέα που περιέχονται στο κουκούτσι του σταφυλιού, μειώνουν τη χοληστερίνη και βοηθούν στην πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων.
            Το πιο διαδεδομένο παράγωγο του σταφυλιού είναι το κρασί, που στον τόπο μας εκτιμάται πως παράγεται από το 1700 π.Χ. με τρόπους παρεμφερείς με τους σημερινούς. Τα σάκχαρα που περιέχονται στο σταφύλι, μετατρέπονται με αλκοολική ζύμωση σε οινόπνευμα. Οι πολυφαινόλες του κρασιού ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού έναντι των ελευθέρων ριζών, ανεβάζουν τα επίπεδα της «καλής» (HDL) χοληστερόλης και μειώνουν τα αντίστοιχα της κακής (LDL), αραιώνουν το αίμα και μειώνουν τον κίνδυνο αθηρωμάτωσης. Απλώς για να ισχύσουν τα παραπάνω δεν πρέπει να ξεχνάμε την αρχαία ρήση του Κλεόβουλου του Λύνδιου "ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου