ΜΗΛΟ
«Eνα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει
πέρα». H παροιμία αυτή είναι γνωστή σχεδόν σε όλους τους λαούς και δείχνει τη
σπουδαιότητα και τη χρησιμότητα του μοναδικού αυτού φρούτου στην υγεία. Aπό την
αρχαιότητα ακόμη είχε μία ξεχωριστή θέση στη διατροφή. Το μήλο είναι
από τα πλέον δημοφιλή φρούτα και ένας από τους πρώτους καρπούς που
καλλιεργήθηκαν, γνωστό για τις βιταμίνες του και την ευεργετική επίδραση που
έχει η κατανάλωσή του στην ανθρώπινη υγεία, μέσω της σημαντικής τόνωσης που
προσφέρει στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Μήλος από τη
Δήλο μετέβη στην Κύπρο όπου γνώρισε τον Άδωνη, τον τοπικό βασιλιά με τον οποίο
δημιούργησε μια ισχυρή φιλία. Ο βασιλιάς του έδωσε για σύζυγο μια συγγενή του,
την Πελία, η οποία ήταν πιστή στη λατρεία της Αφροδίτης. Οι δύο νέοι
ερωτεύονται παράφορα και ο καρπός της ένωσής τους ήταν ένα όμορφο αγόρι που το
έταξαν στη θεά Αφροδίτη και στο ιερό της. Το παιδί πήρε το όνομα του πατέρα.
Όταν ο Άδωνης πέθανε αρκετά νωρίς, ο Μήλος έπαθε κατάθλιψη και κρεμάστηκε από ένα δέντρο το οποίο από τότε πήρε το όνομά του δηλαδή μηλέα ή μηλιά. Η Πελία, βαθιά απελπισμένη, κρεμάστηκε από απόγνωση στο ίδιο δέντρο. Η Αφροδίτη συγκινημένη από τον έρωτα του ζευγαριού, αποφάσισε να διατηρήσει τη μνήμη τους. Έτσι μεταμόρφωσε την Πελία σε περιστέρι, που έγινε το ιερό πτηνό της και τον Μήλο σε καρπό, το γνωστό μήλο, σύμβολο της θεάς. Το παιδί του ζευγαριού ο Μήλος ο Νεότερος, ο οποίος ήταν υπό την προστασία της θεάς, στάλθηκε στον τόπο καταγωγής του, τη Δήλο. Όταν μεγάλωσε, αποίκησε το νησί, που πήρε το όνομά του, τη Μήλο.
Όταν ο Άδωνης πέθανε αρκετά νωρίς, ο Μήλος έπαθε κατάθλιψη και κρεμάστηκε από ένα δέντρο το οποίο από τότε πήρε το όνομά του δηλαδή μηλέα ή μηλιά. Η Πελία, βαθιά απελπισμένη, κρεμάστηκε από απόγνωση στο ίδιο δέντρο. Η Αφροδίτη συγκινημένη από τον έρωτα του ζευγαριού, αποφάσισε να διατηρήσει τη μνήμη τους. Έτσι μεταμόρφωσε την Πελία σε περιστέρι, που έγινε το ιερό πτηνό της και τον Μήλο σε καρπό, το γνωστό μήλο, σύμβολο της θεάς. Το παιδί του ζευγαριού ο Μήλος ο Νεότερος, ο οποίος ήταν υπό την προστασία της θεάς, στάλθηκε στον τόπο καταγωγής του, τη Δήλο. Όταν μεγάλωσε, αποίκησε το νησί, που πήρε το όνομά του, τη Μήλο.
Η λαϊκή χριστιανική παράδοση θεωρεί ότι ο Αδάμ και η Εύα
έφαγαν το μήλο από το απαγορευμένο δέντρο στον Κήπο της Εδέμ. Αυτό μπορεί να
ήταν το αποτέλεσμα της πρόσθεσης στοιχείων της ελληνικής μυθολογίας σε βιβλικές
σκηνές από τους ζωγράφους της Αναγέννησης.
Η μηλια καλλιεργείται
σε μεγάλη έκταση σε περιοχές ημιορεινές, ορεινές αλλά και σε σημεία με μικρό
υψόμετρο. Η ετήσια παραγωγή στην Ελλάδα ανέρχεται γύρω στους 260.000 τόνους.
Το
μήλο είναι πλούσιο σε βιταμίνες, διαιτητικές ίνες, μεταλλικά στοιχεία. Περιέχει
ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, κάλιο, βιταμίνη C, βιταμίνη A, φολικό οξύ, βιοτίνη,
μηλικό οξύ. Είναι καλό να καταναλώνεται μετά από κάποιο γεύμα γιατί έχοντας αυτές τις
πολύτιμες θρεπτικές ουσίες βοηθά στο μεταβολισμό του οργανισμού και την
γρηγορότερη πέψη. Πρέπει να τρώγεται με τη φλούδα, αφού προηγουμένως έχει
πλυθεί πολύ καλά. H φλούδα του μήλου περιέχει πολλές βιταμίνες και αδιάλυτες
ίνες, οι οποίες βοηθούν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Επίσης
πρόσφατα ερευνητές από το πανεπιστήμιο Cornell της Nέας Yόρκης βρήκαν ότι η
χημική ουσία quercetin που είναι άφθονη στα μήλα έχει ισχυρή αντιοξειδωτική
δράση σε κύτταρα του εγκεφάλου και προστατεύει από την νοσο Aλτσχάιμερ. Βοηθά στην πέψη
καθώς και στην καύση του λίπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου